Stulejka (phimosis) jest to stan, który charakteryzuje się zwężeniem napletka i niemożnością jego odprowadzenia z żołędzi prącia. Istnieje kilka stopni zaawansowania stulejki i nie każdy z nich wymaga postępowania chirurgicznego. Zrośnięcie wewnętrznej blaszki napletka z żołędzią jest u noworodków i małych niemowląt stanem fizjologicznym i nie wymaga interwencji. Gromadząca się pod napletkiem wydzielina (mastka) może powodować stany zapalne i wtórne zwężenia napletka lub nawet ujścia zewnętrznego cewki moczowej. Powstawaniu stulejki można zapobiegać przez codzienne zabiegi higieniczne, tzn. w kąpieli mycie dokładne prącia, początkowo próbując tylko bardzo delikatnie, minimalnie zsuwać napletek, potem wraz z wiekiem (i stopniowym odklejaniem się wewnętrznej blaszki napletka) zsuwać coraz dalej, aż do rowka zażołędnego. Po umyciu napletek zawsze należy nasunąć na żołądź. Niestety lekarze ogólni i pediatrzy posiadają często niewystarczającą wiedzę na temat stulejki i nie zawsze są w stanie służyć fachową poradą. Dlatego sugeruję profesjonalne poradnictwo zarówno profilaktyczne, jak również w razie potrzeby leczenia, fachową pomoc chirurgiczną u urologa dziecięcego. U dzieci w zdecydowanej większości przypadków udaje się wyleczyć stulejkę metodami zachowawczymi stosując maści sterydowe. Czasem jednak niezbędna jest operacja.
